6 bruidsparen over hun geloften 

Wat is er nou romantischer dan elkaar in de ogen aankijken en nog een keer vertellen waarom jullie van elkaar houden en willen trouwen? Zes bruidsparen vertellen over hun geloften.

Denise & Rick: “Ik was bang dat mijn geloften zouden tegenvallen.”

“De geloften vind ik wel iets moois om bij zo’n speciale gebeurtenis naar elkaar uit te spreken. We twijfelden of we die van ons privé zouden uitspreken of tijdens de ceremonie. Het is zo persoonlijk en misschien ook wel een beetje gênant, vond ik zelf. Uiteindelijk hebben we er toch voor gekozen de geloften tijdens de ceremonie voor te lezen. Ik wilde graag als eerste beginnen, omdat ik bang was dat die van Rick veel beter zouden zijn en die van mij zouden tegenvallen. Gelukkig was dat niet het geval! Mijn geloften waren zowel luchtig als diepgaand, en ik merkte dat Rick mijn woorden goed ontving. Dat stelde mij gerust en beetje bij beetje werd kalmer en minder zenuwachtig. Tijdens de geloften van Rick dacht ik alleen maar: ‘Aah, zo lief!’ en ‘Niet huilen, niet huilen.’ Op de dag zelf leef je toch een beetje in een roes, dus heb ik na de bruiloft zijn geloften nog eens rustig doorgelezen.”

Lotte & Bob: “Ik heb eerst Chat GPT om advies gevraagd.”

“Onze bruiloft bestond uit twee delen: het trouwen voor de kerk en voor de gemeente. De kerkelijke ceremonie was meer voor mij en ging veel over de Bijbel. Ik vond het belangrijk dat er voor mijn man ook iets bijzonders en persoonlijks in de ceremonie zat. Om die reden besloten we dan ook om geloften uit te spreken. Het schrijven daarvan vond ik eigenlijk best lastig, dus heb ik eerst even bij ChatGPT om advies gevraagd, haha. Toen ik eenmaal wist over welke onderdelen ik wilde schrijven, ging het gelukkig goed. Op het moment zelf was ik erg zenuwachtig en stond ik met de microfoon in mijn hand te trillen. Bob had net zijn geloftes voorgelezen en die waren echt indrukwekkend. Mannen spreken over het algemeen minder hun gevoelens uit, maar hij had het echt liefdevol en uitgebreid op papier gezet. Toen was ik dus aan de beurt! Ik heb mijn geloften ter plekke nog wat langer gemaakt en gelukkig vond Bob het mooi.”

Michelle & Kyle: “De dag voor de bruiloft zat ik huilend op de bank.”

“Een ceremonie zonder geloften zou wel erg kort zijn en ons ook niet de kans geven om onze liefde en toewijding naar elkaar te uiten, vandaar dat we graag geloften wilden voorlezen. Ik vond het echt een uitdaging om de geloften te schrijven en twijfelde of ik het wel wilde doen voor alle bruiloftsgasten. De dag voor de bruiloft zat ik zelfs huilend op de bank omdat ik nog niets had geschreven. Uiteindelijk was het toch gelukt en was Kyle helemaal ontroerd door mijn geloften. Gelukkig maar, want ik was hartstikke zenuwachtig! Bij hem ging het er heel anders aan toe: hij is schrijver en had al drie weken van tevoren de juiste woorden op papier. Kyle koos voor een spoken word gedicht en had dit zelfs al gerepeteerd voor de bruiloft tijdens een open mic poetry event. Door dat oefenen was hij natuurlijk een stuk minder zenuwachtig dan ik tijdens de ceremonie. Ik vond zijn geloften erg mooi en moest er ook wel van huilen.”

Nico & Paul: “Je beleeft het allemaal weer even opnieuw.”

“Op onze trouwdag waren we precies 30 jaar samen. Die geloften en beloftes hebben we elkaar in de afgelopen jaren al gegeven en bewezen. We hebben echt al een heel leven achter de rug samen. Wanneer je jong bent en na een jaar of twee trouwt, snappen we dat je kiest voor het voorlezen van geloften. Wij vonden dat niet echt nodig, vanwege gedoe met leesbrillen en de kans dat het te veel als voorlezen overkomt. We kozen ervoor ons liefdesverhaal door onze babs te laten vertellen. Hiervoor vulden wij een uitgebreide vragenlijst in. Onze babs, Kirsten, met een achtergrond in theater, wist het zó goed te brengen, het leek wel of we naar een film keken! Je beleeft het allemaal weer even opnieuw, je eigen verhaal. Het komt op deze manier heel anders binnen dan wanneer je samen herinneringen ophaalt voor die vragenlijst. Het was mooi en emotioneel, maar ook zeker met humor. Er werd met een lach en een traan naar ons liefdesverhaal geluisterd.”

Neline & Nick: “Het schrijven van de geloften was wel lastig!”

“De geloften zijn hét moment waarop je elkaar dingen kunt zeggen die je niet iedere dag naar elkaar uitspreekt, maar die wel erg belangrijk zijn. Waarom je er echt voor kiest met diegene te blijven en te trouwen. Het schrijven van de geloften was wel lastig! Ik ben er vier maanden van tevoren mee begonnen en zette er steeds wat bij als er iets in mij opkwam. Ook hebben we onze geloften naar een goede vriendin gestuurd, om te kijken of ze bij elkaar pasten. Ik was bang dat ik twee volle pagina’s had geschreven, terwijl Nick misschien alleen zou komen met ‘Ik vind je leuk, lief en wil met je trouwen.’ Hij is en blijft een man, die soms wat oppervlakkiger kunnen zijn daarmee, haha. Zijn geloften waren gelukkig echt mooi en hadden humor. Hij heeft mij positief verrast met zijn lieve woorden. Mijn eigen geloften voorlezen vond ik fijn; ik wilde alles zo graag aan hem vertellen en was alleen maar bezig met ons.”

Marlijn & Wilmard: “Wat is nóg specialer is dan de dingen die ik altijd zeg?”

“Als klein meisje droomde ik er al van op een dag geloften voor te kunnen lezen. Dat ik dan in een prinsessenjurk mijn toekomstige kan vertellen hoeveel ik van hem hou. Ik was dan ook erg blij toen Wilmard mij vertelde dat hij graag geloften voor onze grote dag wilde! Het is zo’n meerwaarde voor die dag. In de aanloop naar onze bruiloft, was ik dan ook bewust bezig met de geloften. Wat wil ik zeggen, dat nóg specialer is dan de dingen die ik altijd al zeg? Ik beloofde mezelf pas te gaan schrijven, als ik het echt voelde. Dit was tijdens een weekendje weg in de natuur. Toen ik mijn kladversie las, dacht ik ‘dit is het gewoon’ en heb ik het ook zo gelaten. Onze geloften lazen we aan elkaar voor tijdens de fotoreportage, met z’n tweetjes. Alleen op deze manier konden we écht open onze geloften uitspreken en dat was magisch.”